Nagroda główna

Reportaż ukazujący postać Józefy Łaciak
„ Coraz częściej, pomimo iż uznajemy się za ludzi tolerancyjnych, ludzie niepełnosprawni są niezauważani, odsunięci na drugi tor. Są traktowani jak ludzie gorsi, niepotrzebni. Tymczasem wielu spośród nich jest obdarzona wielkim talentem. To tak, jakby Bóg chciał im wynagrodzić kalectwo dając jakąś doskonałą umiejętność. Są to świetni malarze, poeci lub pisarze, którzy swojego talentu nie chcą ukrywać, chcą aby dowiedział się o nich cały świat. Dlatego chciałyśmy wszystkim czytelnikom przybliżyć postać pewnej krakowianki- Józefy Łaciak. Jest to kobieta o wielkim duchu i jeszcze większej wierze w siebie, w świat i ludzi. Jest malarką, choć nieco różni się od innych. Maluje stopami. [...] Na przykładzie pani Józefy doskonale widać, że ludzie niepełnosprawni wcale nie są gorsi. Można by nawet zaryzykować stwierdzenie, że czasem są lepsi...”

K. Gruszka, A.Szymkiewicz, A. Grzechnik z kl. III d

---

Fragmenty wyróżnionych prac

Wyróżnienie w kategorii wywiad:

Jest to fragment wywiadu z Panią Anią z naszej szkoły
„

Jakie uczucia towarzyszyły Pani podczas pierwszego spotkania z osoba niepełnosprawną? Znowu trudne pytanie. Z osobami niepełnosprawnymi spotykałam się od dawna. Z dzieciństwa pamiętam jak trudno było zrozumieć, dlaczego moja koleżanka nie biega, nie skacze i nie uczestniczy w różnych eskapadach. To rodzice cierpliwie tłumaczyli mi, że chorą koleżanką należy się opiekować. Obce mi były takie niewłaściwe reakcje jak: nadmierna ciekawość, w głowie nie powstała mi myśl o drwinach, dokuczaniu [...]. W szkole średniej miałam świetnego kolegę, który poruszał się na wózku inwalidzkim, ale to nie stanowiło żadnego problemu[...], zawsze mogliśmy liczyć na niego a on na nas.”

Jagoda Nowak i Agnieszka Mochalska kl. VI b

---

Wyróżnienie w kategorii: wiersz

„Wózek”
Wypadek. Stłuczony samochód.
Szpital. Badania.
Wózek.
Było strasznie
Lekarze pielęgniarki
I wózek.
To mój brat.
Towarzyszy mi od lat.
Mój brat na kółkach
To on mi pomaga
Nie mogę chodzić
Ale czy to znaczy,
Że jestem gorsza?

Dagmara Cieśla kl. VI a

---

Wyróżnienie w kategorii praca literacka:

„Ludzie niepełnosprawni właściwie niczym się nie różnią os nas. Wszyscy mamy zalety i wady. Nie należy oceniać ludzi zbyt pochopnie. Każdemu trzeba dać szansę. Każdy człowiek chce się czuć dowartościowany i potrzebny”.

Reanata Wiek kl. II e

---

„Niepełnosprawność nie jest już rozumiana tylko jako skutek choroby czy urazu. Jest ona przede wszystkim rezultatem barier, na jakie w społeczeństwie natrafia osoba z niepełnosprawnością”.

Mateusz Kuciel i Szymon Dębiec kl VI a

---

„ To, że [ Sławek- przyp. red.] jest inny nie znaczy, że jest gorszy. Przecież tak naprawdę jest niebywałym szczęściarzem. Nie wszystkim ludziom niepełnosprawnym udaje się zrealizować w części swoje plany, a Sławkowi właśnie udało się . Najważniejsze, że nie stracił wiary w siebie.

Paulina Drąg kl. IV a

---

„Nie mamy prawa mówić, że osoby niepełnosprawne są inne od nas, gdyż ubierajżą się w tym samym sklepie, co my, chodzą na te same dyskoteki czy imprezy, jedzą to samo, lubią te same rzeczy co my. Młodzież upośledzona również zakochuje się, pisze sms czy też chodzi do kafejek internetowych, poznaje i spotyka się z ludźmi.”

Paulina Mucha kl. I e

---

Więcej o konkursie